یه ریلیشن شیپ رو فقط احساس غریبگی میتونه داغان کنه.
یا حالا فرندشیپ!
(عصن درحدی که احساس میکنم بقیه مشکلاتم برگرفته ازونه. عصن خیلی جالب :|)
الان من تو همون نقطه ایم که خداپرستان و این حرفها(ببینین، بحث پیچیده نشه. من فقط میگم نمیدونم هست یا نه. بودنشم خیلی خوبه، فقط احساس ضعیف بودن میده. میدونی، یعنی وقتی یه اتفاقی میوفته و تو توان روبه روییشو نداری به یه نیروی برتر خودتو متصل میکنی که معلوم نیست وجود داره یا نه و ممکنه فقط یه حسی درون تو باشه. همونطوری که این حسه به بقیه ی آدما هم پاسخگوست. با هرداستانی!) میگن مثلا اینطوری شد چیکار میکنن؟ مثلا از خدا کمک نمیخوان از کی میخوان؟ اتفاقا یه پست منو یاد این قضیه انداخت. و من چقدر به یه نیروی برتر که همه چیزو بندازم رو دوشش نیاز دارم و نمیتونم با این قضیه کنار بیام.
ببین! یکی از فالوعرام هست اسمش سیماست. بعد نه تنها زیبا و چشم رنگیه و لاغرم نیست که باربی باشه اما خوش اندام و توپره، بلکه زیبا هم عکس میگیره و مهم تر از همه یه بار یکی از پستاشو ری پست کرده بودن تو یکی از معرفی کتابا. اینطور پیداش کردم خلاصه. بعد اول تبریز بود و بعدشم رفت ترکیه و الانم دانمارکه. من فک میکردم مسافرته ولی دیگه مثلا خیلی وقته و اینا. حالا دیروز که پی ام سی آهنگ نذاشته بود مثلن، مثلن. ینی دقیقن مثلن! بعد اینا تو خیابوناشون کارناوال بوده. ینی نمیدونم دیگه. خلاصه که بسیور جالب. عصن وقتی داشتم استوریشو میدیدم به این فکرمیکردم که ببین الان دوستاش میبینن میگن این فلانی بود که بهمانه ها!
منم نشستم دری وری مینویسم. شرم بر تو. تاره دیشبم تصمیم گرفتم دیگه هیجا نرم! بیکاز پشتیبانم دیگه عصن بسیور صمیمی شد و اسم خودشو قسم خورد. تازه اونم اسم کوچیک. انگار دخترخالشم! :|
عصن این خط این نشون. من دیگه هیجا نمیام. من که میدونم میتونم!
لتس گو!
تازه اینقدم راحتم. حرصم ندارم. عین خرس :))))
درباره این سایت